“Ondanks dat de rollen binnen ons gezin vrij traditioneel zijn, ik ben thuis met Mano en mijn partner werkt fulltime, is dit een gezamenlijke keuze: ik zou morgen kunnen gaan werken of studeren…”
Tijd voor een time-out met een moeder die iedereen zou moeten kennen. In ‘What’s Up Mama?’ delen we hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar. Deze week de beurt aan Montana Prins (28), mama van Mano (1.5). Deze stay at home mom omarmt de kostbare tijd met haar zoon, vertelt hoe het is om haar eigen moeder te moeten missen en praat openlijk over de 'traditionele' rolverdeling thuis. “Wij mogen van geluk spreken dat wij deze keuze, waarbij ik thuis ben met Mano en mijn partner fulltime werkt, kunnen maken. Ik ben mij ervan bewust dat niet elk gezin deze optie heeft. Deze tijd met mijn zoon ervaar ik als heel waardevol”.
Vertel, wat voor moeder ben je voor je zoon Mano?
“Ik hoop dat ik een zorgzame, temperament- en liefdevolle moeder ben ben die haar zoon zichzelf laat zijn. Mano is een druk mannetje met erg veel energie en een sterk karakter, dus tegengas en duidelijkheid op z'n tijd is belangrijk om grenzen te stellen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat Mano op nummer één staat, dat hij altijd zijn ei kwijt kan en een leuke dag heeft. Ik wil mijn kind graag iedere dag centraal zetten omdat ik vind dat dit de rol is van een ouder.
Als ik zie en merk dat Mano het naar zijn zin heeft, dan ben ik als zijn mama ook gelukkig.”
“Ik heb geleerd om meer voor mijzelf te kiezen. Nu eet ik gezond(er) en sport ik twee/drie keer week en maak ik tijd vrij voor mijzelf. Dat is net zo belangrijk als voor Mano zorgen. Als ik niet fit en uitgerust ben, kan ik ook niet uren achter hem aan rennen in de speeltuin.”
Ben je veranderd sinds je moeder bent?
“Sinds Mano's geboorte ben ik eigenlijk rustiger geworden. Ik kan van mijzelf snel in een 'stress modus' schieten en mij (onnodig) zorgen maken, maar het moederschap leert mij om meer los te laten. Natuurlijk zijn die momenten van stress er nog weleens, mijn zoon is nogal een wildebras en nergens bang voor, maar er zijn ook genoeg momenten waarbij ik denk: wat maakt het uit, let it be! Sowieso wordt het moederschap in mijn geval steeds makkelijker en word ik steeds losser.”
Mano is bijna 2 jaar. Wat heb je de afgelopen jaren geleerd als ‘newly’ mama?
“Mano had geen makkelijke start, lees: veel huilen en lichamelijke ongemakken, waardoor ik voor mijn gevoel werd geleefd. En mijn draai moest vinden in mijn nieuwe rol. De afgelopen twee jaar hebben mij geleerd om dag bij dag te leven. Morgen is een nieuwe dag en dan zie ik wel hoe het loopt. Ook heb ik geleerd om meer voor mijzelf te kiezen, eerst at ik alleen functioneel tussen het zorgen door en zat ik 's avond uitgeput op de bank. Nu eet ik gezond(er) en sport ik twee/drie keer week en maak ik tijd vrij voor mijzelf. Dat is net zo belangrijk als voor Mano zorgen. Als ik niet fit en uitgerust ben, kan ik ook niet uren achter hem aan rennen in de speeltuin.
“Hoe fijn is het als je, bij wijze van, altijd jouw moeder voor je hebt klaarstaan als ouderlijke steun én als vriendin. Dát mis ik het allermeest.”
Je hebt je moeder verloren op je 15e. Je had een hechte band met haar,
ze was ook echt een goede vriendin. Wanneer mis je haar het meest?
“Mijn moeder heb ik vooral gemist op momenten dat ik eventjes lucht nodig had of ruggespraak wilde. Ik weet niet veel over mijn babytijd, in ieder geval niet tot in detail. In de eerste weken, maanden als newly mom was ik op zoek naar antwoorden als: had ik dit ook als kind? Hoe deed jij dit met mij? en hoe voelde jij je als stay at home mom? Hoe fijn is het als je, bij wijze van, altijd jouw moeder voor je hebt klaarstaan als ouderlijke steun én als vriendin. Dát mis ik het allermeest.
Vandaag de dag zou mijn mams 52 jaar zijn geweest en dus op haar 50e oma zijn geworden van Mano. Mijn moeder was energiek en jong (van geest). Ze zou superzorgzaam zijn, veel (Spaans) met hem - en over hem - kletsen, want dat kon ze als de beste, hem overladen met cadeautjes en elke dag op de stoep staan (want ze zou later bij mijn gezin komen wonen, die spot was al jáááren geclaimd!). Kortom: een jonge, hippe, drukke en vooral betrokken abuelita”.
Wat wil je je zoon graag meegeven in het leven,
welke kernwaarden zijn voor jou zoal belangrijk?
“Mano geven wij graag mee dat niets vanzelfsprekend is in het leven. Mijn partner en ik hebben allebei, helaas, vaak genoeg die reality-check gehad (verlies van dierbaren, ziekte bij dierbaren) en dit is dan ook een hele belangrijke kernwaarde voor ons als het gezin. Leef vandaag en wees dankbaar voor alles wat je hebt, je gegeven is. Geniet, want niemand heeft je morgen beloofd.
Daarnaast vinden wij het belangrijk dat Mano altijd zichzelf kan en durft te zijn, open en eerlijk communiceert en dat familie of mensen die als familie voelen het grootste bezit zijn in het leven.”
Je bent bewust een stay at home mom. Wat zijn de voor en- nadelen?
“Dat klopt, om eerder genoemde reden ben ik een stay at home mom. Tijd spenderen met familie, in dit geval moeder-zoon, is belangrijk en iets wat niet in te halen valt. Zo kan ik spontaan een bezoekje brengen aan neefjes en nichtjes of andere familieleden, iets wat niet kan als je werk gerelateerde verplichtingen hebt. Tijdens de lockdown was het een stuk pittiger, toen kwam het neer op veel dagen één op één en dan heb je weinig sociaal contact in vergelijking met een moeder die werkt. Nu de lockdown afgelopen is halen Mano en ik dit dubbel en dwars in! Wij zien nu dagelijks familie of gaan iets leuks doen, naar de speeltuin, zwemmen, naar een indoor playground. Wij mogen van geluk spreken dat wij deze keuze kunnen maken. Ik ben mij ervan bewust dat niet elk gezin deze optie heeft. Deze tijd met mijn zoon ervaar ik als heel waardevol.”
Tot slot: wat is jouw kijk op modern moederschap anno 2021?
“Onder modern moederschap versta ik een moeder die haar eigen keuzes maakt als het gaat om haar rol binnen het gezin. Vroeger was er maar één rolverdeling en dat was dat de moeder bijna de volledige zorg van de kinderen op zich nam. Ondanks dat de rollen binnen ons gezin vrij traditioneel zijn, ik ben thuis met Mano en mijn partner werkt fulltime, is dit een gezamenlijke keuze. Ik zou, bij wijze van, morgen kunnen gaan werken of studeren als ik daar behoefte aan heb. Daarnaast heeft mijn partner zijn eigen aandeel in Mano's leven en gaat hij steevast elke dag na werk met hem buitenspelen of gaan ze samen iets leuks doen in het weekend. Hun vader-zoon momenten, quality time zónder mama. Fijn voor hen en fijn voor mij, een win-win situatie.”
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Concept en coördinatie: Gina Pesulima