Over goed bedoelde adviezen, het volgen van je eigen intuïtie en je kids een onbezonnen jeugd geven
Tijd voor een time-out met een moeder die iedereen zou moeten kennen. In ‘What’s Up Mama?’ delen we hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar. Deze week spraken we Maryam Dijayli (34), de liefhebbende mama van Kyan (7) en een tweede nog veilig in haar buik. Deze sterke mama is dolgelukkig dat zij weer moeder wordt van een zoon, deelt haar grootste uitdagingen en vertelt haar kijk op goed bedoelde adviezen: “Na de bevalling van mijn zoon raakte ik zo in de war van alle goed bedoelde adviezen. Ik begroef mijn eigen intuïtie door alle tips en adviezen. Ik was alleen maar bezig met wat moet ik doen...”
Allereerst een check-in vraag, hoe voel je je?
“Ik voel me goed. Bij mijn eerste zwangerschap was ik medisch en werd ik ingeleid. Dat was hels. Bij mijn tweede is dat niet het geval, dus dat is heel fijn. Ik heb standaard kwaaltjes, maar ik mag van geluk spreken. De vermoeidheid was in het begin flink aanwezig. Iedere middag een dutje op de bank werd de standaard. Ik ben nu 35 weken zwanger en krijg nu last van het ik-vergeet-alles-kwaaltje. Laatst na een bezoek aan de drogist, liep ik met mandje en al naar buiten. Ik durfde het mandje niet meer terug te brengen… na het afrekenen bij de IKEA, vergat ik mijn aankopen mee te nemen. Hoort erbij, zeggen ze hé? Naast de standaard kwaaltjes, bracht het vele werken veel pressure. Ik kreeg last van hartkloppingen, benauwdheid en harde buiken. Ik moést gewoon een stapje terug doen en mijn rust te nemen. En: nu is m'n verlof aangebroken.”
“De grootste uitdaging voor mij is om mijn kinderen een zorgeloze jeugd te geven, maar ook bewustzijn te creëren dat het leven dat we leiden niet vanzelfsprekend is. Niet elk kind heeft die Nike’s...”
Je zoon is zeven, was het een bewuste keuze om te wachten met de tweede?
“Nee, dat is zo gelopen. Ik ben inmiddels drie jaar samen met mijn vriend, we kennen elkaar al wat langer, en samen met hem krijg ik mijn tweede zoon. We zijn een samengesteld gezin en dat heeft heel natuurlijk vorm gekregen. We hebben vanaf het begin afgesproken om elkaar de ruimte te geven. Mijn vriend had nog geen kinderen, voor hem was het zoeken naar wat voor hem het beste werkte. Hij was zo dedicated om het vaderschap op zich te nemen. Ik liet hem daar vrij in en dat is allemaal heel natuurlijk gegaan. Kyan is dol op hem en vice versa. We zijn nu één huishouden, met straks twee zonen. Daar ben ik heel blij mee en vooral heel trots op.”
Hoe ben je als moeder?
“Ik ben een stoere moeder, maar ook een heel zorgzame moeder. Ik speel graag mee en doe lekker gek. Ook probeer ik echt mee te gaan met de tijd. Als mijn zoon een Tik Tok-filmpje wil opnemen, dan doe ik dat. Ik dacht altijd, no way dat ik een 'moeke' word. Om te voorkomen dat ik een moeke word, neem ik tijd voor mezelf. Dan ga ik met vriendinnen weg, of heb ik een date-night met mijn vriend. Ik probeer die balans goed te bewaren. Daarnaast wil ik ook graag een moeder zijn die haar kinderen werelds opvoed. In ons gezin komen twee culturen samen, de Arabische- en de Surinaamse cultuur. Ik geef bijvoorbeeld normen en waarden van de Arabische cultuur mee aan mijn zoon, zoals het respectvol omgaan met ouderen. Aan mijn moeder vraag ik of zij Arabisch wil praten tegen mijn zoon, zodat hij daar wat van meekrijgt. Ik ben een moeder die haar kids dingen meegeeft vanuit onze eigen roots, dat is een deel van ons.
Als ik naar mijn zoon kijk zie ik een reflectie van mezelf. Dat vind ik heel mooi om te zien. Hij maakt mij compleet. Een gevoel, dat zoveel warmte geeft. Toen ik moeder werd dacht ik, ik weet niet beter. Ik ben compleet. Als Kyan geniet, geniet ik. Als hij voor het slapengaan zegt: 'mam ik hou van je, ik heb een leuke dag gehad', denk ik, yes. Zijn geluk, daar draait mijn wereld om.”
“Neem nooit advies aan. Dat is het beste advies dat ik kan geven. Vertrouw echt op je eigen gevoel. Dáár leer je echt van als moeder. ”
Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen van het moederschap?
“Op vijfjarige leeftijd vluchtte ons gezin uit Irak. Daardoor heb ik altijd het gevoel gehad dat ik geen jeugd heb gehad. Ik kreeg snel veel verantwoordelijkheden, omdat ik de Nederlandse taal op jonge leeftijd sprak. Ik moest snel volwassen worden. Doordat ik geen kind kon zijn, wil ik mijn kinderen een onbezonnen jeugd geven. De grootste uitdaging voor mij is om mijn kinderen een zorgeloze jeugd te geven, maar ook bewustzijn te creëren dat het leven dat we leiden niet vanzelfsprekend is. Ik wil ze alles geven, maar ook leren dat niet elk kind die Nike's heeft...”
De laatste loodjes, hoe zie je de komst van je tweede zoon voor je?
“Ik heb wel momenten van spanning. Mijn moeder en zus zijn er altijd, dus ik heb een groot vangnet. Dat geeft rust. Ook het thuiswerken zorgt ervoor dat ik me wat rustiger voel. Enerzijds wil ik in de toekomst misschien minder werken om er meer voor de kinderen te zijn. Anderzijds vind ik een carrière ook erg belangrijk en ben ik heel ambitieus. Daarbij: om ze alles te kunnen geven, denk aan: op vakantie gaan, een mooi huis en kleine of grote cadeautjes, moet er ook geld verdiend worden. Ik ben een vechter, juist door mijn verleden. Ik bikkel wel door. I got this.”
Tot slot: heb je adviezen voor andere mama’s (to be)?
“Neem nooit advies aan. Dat is het beste advies dat ik kan geven. Vertrouw echt op je eigen gevoel. Dáár leer je van als moeder. Na de bevalling van mijn zoon raakte ik helemaal in de war van alle goed bedoelde adviezen. Ik begroef mijn eigen intuïtie door alle tips en adviezen. Ik was alleen maar bezig met wat moet ik doen, terwijl ik het achteraf gezien écht wel wist.”
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima
