Girls-dad Ilan: “Ik dacht vroeger altijd dat ik een zoon wilde, daar ben ik van teruggekomen”
Hold up, rewind. Tijd voor een time-out met een vader die iedereen zou moeten kennen. In ‘Daddy Cool’ delen we - net zoals in What's Up Mama?, maar dit keer is de vader aan het woord - hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar. Deze week de beurt aan Ilan Brown (31), vader van Lola (2) en Lily (6 maanden). We vroegen hem naar zijn vader-dochter rituelen, hoe het vaderschap hem veranderde en wat zijn kijk is op het zijn van een girls-dad. “Het bijzondere aan een vader-dochterband vind ik dat ik me echt hun beschermer voel. Dat lijkt me een ander gevoel dan dat ik een zoon zou hebben. Dan zou ik meer denken dat ik hem sterk moet maken voor de wereld ofzoiets. Maar who knows…“
Je bent papa van twee dochters, hoe bevalt dat?
“Ik dacht vroeger altijd dat ik een zoon wilde, maar daar ben ik van teruggekomen. Ik vind twee meiden geweldig. Mijn oudste is twee, de jongste is 6 maanden. Mijn dochters kwamen dus snel na elkaar. Heb je het maar gehad hé… Na de eerste wilden we rustig gaan proberen om voor de tweede keer een kindje te mogen krijgen. Je weet nooit wanneer het lukt. Maar net als bij de eerste, was het bij de tweede ook meteen raak. Nu is het soms wel heftig, om twee jonge dochters te hebben die qua leeftijd dicht op elkaar zitten. Je bent altijd on the run, rust is er bijna niet bij. Dit zijn tropenjaren. Maar uiteindelijk zullen we er heel blij mee zijn, dat weet ik zeker.”
“Het mooie aan zelf vader worden, vind ik om te merken dat ik twee druppels water op mijn eigen vader lijk. Ik dacht daar nooit over na...”
Wat vind je leuk aan het vader zijn van twee meiden?
“Op het moment dat je aan kinderen gaat denken, denk je aan je eigen jeugd. Althans dat deed ik. Ik wist niets over de jeugd van meisjes. Vragen als: wat doen meiden graag? Wat worden voor hen belangrijke momenten? Spookten veel door mijn hoofd. Ik zag simpelweg niet voor me hoe de opvoeding van een meisje zou gaan. Ik was bijvoorbeeld bang dat ik geen boomhut kon bouwen met mijn kind. Dat is iets wat ik zelf vroeger altijd veel deed met mijn vader. En dat soort avontuurlijke dingen wil ik ook graag met mijn kinderen doen. Als ik nu naar mijn dochter Lola kijk, zie ik een kopie van mezelf. Ik ga met haar de natuur en wildernis is en we kunnen alsnog boomhutten bouwen. Lola is echt een papa's kindje. Een tijd geleden heb ik 'glow in the dark' plafond, zo'n sterrenhemel, op de kamer van haar gemaakt. 's Avonds voor het slapen gaan, kijken we samen naar de sterrenhemel en zingen we liedjes. Dat is echt ons momentje. Als ik Lola niet naar bed breng, mis ik het. Het bijzondere aan een vader-dochterband vind ik dat ik me echt hun beschermer voel. Dat lijkt me een ander gevoel dan dat ik een zoon zou hebben. Dan zou ik denken dat ik hem sterk moet maken voor de wereld ofzoiets. Maar who knows….”
Ben je veranderd door het vaderschap?
“Absoluut. Ik merk vooral verandering in mijn kijk op de wereld. Ik wilde altijd alleen maar meer, meer, meer: meer doen, meer zien, meer reizen. Nu is er een nieuwe nummer één in mijn leven. Mijn dochters. Geld verliest zijn waarde. Ik ben een workaholic en ik kan geen rust vinden. Ik moet dingen blijven ondernemen. Op dit moment heb ik een bedrijf in zonnepanelen. Ik ben iemand die dan niet alleen maar een zonnepaneel-monteur is. Ik kijk meteen naar hoe het proces efficiënter kan. Overal uitdagingen in zoeken, dat is ook wel mijn valkuil. Zoveel mogelijk tegelijk doen, waardoor ik te veel op mijn stokje neem. Mijn dochters leren mij om af en toe een stapje terug te doen. Dan kijken we samen naar wat er allemaal is. En leer ik dat te waarderen.
Ik probeer de juiste combinatie te zoeken tussen de flow van mijn kinderen en mijn eigen flow.”
“Een ding vinden mijn vrouw en ik heel belangrijk, onze dochters leren hoe zij gelukkig kunnen zijn. Veel geld hebben is niet het einddoel van het leven. Gelukkig zijn is daarentegen voor ons wél het einddoel.”
Wat voor vader ben je?
“Een 'fun-dad'. We hebben echt lol samen. Soms ben ik ook een ongeduldige vader zijn. Als ik ergens in mijn hoofd mee bezig ben, kan ik niet gestoord worden. Dat is dus wel een uitdaging met twee kleine meiden, die je nodig hebben. Het mooie aan zelf vader worden, vind ik om te merken dat ik twee druppels water op mijn eigen vader lijk. Ik dacht daar nooit over na… Mijn vader was ook altijd aan het gaan, altijd bezig. Hij was iemand die heel veel wist en kon. Je kon met hem de woestijn in, om vervolgens bij een oase aan te komen waar hij precies wist van welke planten we thee konden drinken. Prachtig! Ik hoop dat ik ook zo'n vader ben, word. Ik weet bijvoorbeeld van veel dingen wat, en die verhalen wil ik mijn dochters graag meegeven.
Wat ik graag doe met de Lola en Lily? Ik ga met ze naar de speeltuin en ben ik ze vooral bezig aan het houden, omdat ze nog zo klein zijn. Als ze straks wat ouder zijn, wil ik bijvoorbeeld een middag bramen met ze gaan plukken en daar jam van maken. Of samen kamperen en in de natuur zijn. Dat soort dingen passen bij mij als vader en als mens. Samen op avontuur gaan.”
Jij en je vrouw zijn een mixed-couple (Israëlisch-Nederlands; Grieks-Nederlands), zijn er gewoontes die vanuit jullie roots worden meegenomen in de opvoeding?
“Wij zijn allebei vrij Nederlands opgevoed. Wat ik zelf wel van mijn vader heb meegekregen is het sterk-zijn. En voor jezelf en een ander opkomen. Wanneer er iets op straat gebeurde, was hij de eerste die te hulp schoot. Hij was niet bang. Ik vind dat je dat bij Nederlanders minder ziet. Bij ons thuis is het lang leve de lol, we maken van iedere dag een feestje. We hebben veel mensen over de vloer en eten graag samen met vrienden. Misschien heeft dat met onze roots te maken? Daardoor missen de kinderen soms regelmaat en structuur, maar dat hebben wij ook niet. We kunnen dat wel gaan faken, maar dat heeft geen nut. Omdat wij allebei ondernemers zijn, is iedere week weer anders. Voor ons gezin voelt dit goed en wij worden er gelukkig van.”
Last one, wat wil je je dochters meegeven?
“Een ding vinden mijn vrouw en ik heel belangrijk, onze dochters leren hoe zij gelukkig kunnen zijn. Veel geld hebben is niet het einddoel van het leven. Gelukkig zijn is daarentegen voor ons wél het einddoel. Wij zijn ook zoekende naar wat dat het geluk precies is. Dat blijft een on going proces. Ohja, en ik hoop mijn dochters ook de connectie met de natuur mee te geven.”
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Concept en coördinatie: Gina Pesulima
