Van single mom life in Ede naar one happy family in Nieuwegein
Wat heeft founding mama Gina deze week op haar radar? Tijdens ‘Catch Up With G.’ neemt ze je mee in de ups-and-downs van haar bewogen leven als schrijvende moeder. Van beklijvende hersenspinsels tot noemenswaardige ervaringen. Tune in.
Ken je de uitspraak 'Als het goed zit, dan weet je het gewoon en wil je niet te lang wachten'? Gina gaat van single mom life in Ede naar one happy family in Nieuwegein.
“Mex en ik verruilen binnenkort Ede voor Nieuwegein en gaan samenwonen met Michiel, de man waaraan ik ruim zes maanden geleden mijn hart verloor. En: wie in de tussentijd ook het hartje van mijn dochter (en zo'n beetje de hele familie) voor zich wist te winnen.
Veel mensen vragen of ik het spannend vind? Uiteraard. Het is alweer 10 jaar geleden dat ik mijn leven en huis deelde met iemand anders dan Mex. Dat 'avontuur' duurde net een jaar en wat ik er nog van weet, is hoe ik het niet zou willen. Fijn vertrekpunt (lacht!).
Appen hoe laat ik thuis kom of overleg voeren over het avondeten. Ik ken het niet... Ik heb al jaren niet hoeven overleggen (met uitzondering van de overlegsessies met mijn dochter van bijna 4, dat zijn er trouwens nogal wat). Vandaar dat mijn kookkunsten tot nu toe niet ontwikkeld zijn. En ik standaard overal 5 minuten (oké ,10 minuten) te laat kom. Gelukkig houdt Chiel ook best wel van koken en is hij juist wel van de tijd. Dat loopt wel los, hoor.
“We houden van elkaar. Chiel heeft net zoveel geduld (en speel-zin) met Mex als ik. We zitten in een superfijne family flow. En het gaat zo vanzelf. Dit is een droom die uitkomt…”
Altijd samenzijn, samenwonen is voor mij stiekem wel een dingetje. Een commitment waar ik zwaar aan til. En die ik alleen aan wil gaan met de persoon waarmee ik alles wil doen en waarmee ik altijd wil zijn. Ik ben gezegend met de mini-versie van deze persoon, mijn dochter, en daar kwam afgelopen lente de maxi-versie van deze persoon bij, mijn vriend.
Over mijn kleine grote liefde heb ik in eerdere columns al veel vertelt, over mijn andere grote liefde nog niet. Op Chiel kan ik bouwen, bij hem wil ik schuilen en op hem mag ik leunen. En dat voelt goed. Blessing on blessing. Hij is alles in één en niets van hetzelfde!
Ik riep eerder altijd dat ik Ede alleen zou verlaten (klinkt dramatischer dan het is, want ons kennende zijn we er minstens nog één keer in de week te vinden, om onze familie te zien) voor Amsterdam. Of Bali. Well, that did not happen. Het leven kan je niet plannen. En dat maakt het juist leuk. Waar ik het meest naar uitkijk als we samenwonen? Het samenzijn, dat vind ik namelijk het mooiste dat je elkaar kan geven: tijd samen. Het delen en het dragen van het leven. Wanneer het mooi, maar ook wanneer moeilijk is. Dat is nieuw voor mij… Ik ben gewend om alles zelf te doen, te bepalen en te beslissen. Te fiksen! Het voelt nu al als een verrijking én verademing om dingen samen te doen. Van de verhuizing tot Mex's 4e verjaardagsfeest organiseren en (mini)-vakanties uitstippelen. Laat staan als we vanaf 1 november samenwonen. En: echt bouwen aan onze toekomst. Als een team.
We houden van elkaar. Chiel heeft net zoveel geduld (en speel-zin) met Mex, als ik. We zitten in een superfijne family flow. En het gaat zo vanzelf. Dit is een droom die uitkomt… Ik kijk ernaar uit om elke dag thuis te komen bij elkaar. En samen een gezinnetje te zijn!“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Dorian Jurne
Concept en coördinatie: Gina Pesulima