Waarom Gina het steeds belangrijker vindt om zich kwetsbaar op te stellen…
Wat heeft founding mama Gina deze week op haar radar? Tijdens ‘Catch Up With G.’ neemt ze je mee in de ups-and-downs van haar bewogen leven als schrijvende moeder. Van beklijvende hersenspinsels tot noemenswaardige ervaringen. Tune in.
'Wie zich kwetsbaar durft op te stellen, heeft meer hechte vriendschappen en relaties, en haalt meer voldoening uit het leven.' Het is het credo van hoogleraar Brené Brown, eveneens schrijver van bestseller The Power of Vulnerability, het boek dat ik mezelf pas cadeau heb gedaan. En waar ik 34 hele bladzijden van heb gelezen. Still learning dus, maar omdat kwetsbaarheid tevens om reflecteren gaat: hoog tijd voor een persoonlijk schrijfsel over waarom ik het steeds belangrijker vindt om mezelf kwetsbaar op te stellen.
Ik ben een ambassadeur van je gevoel laten spreken, ook als ik niet à la minute de 'juiste' woorden heb gevonden en op dat moment nog niets zeg, zie je wat ik voel in mijn ogen… Je kwetsbaar opstellen betekent onder meer delen wat je denkt en voelt. Maar ook wat je wilt. En dat laatste vind ik nog lastig. Omdat ik het vaak genoeg ook niet weet, wat ik wil. Als ik het wél weet, dan wil ik het uitspreken. Of uitproberen. De risico's neem ik voor lief.
“Kwetsbaarheid verbindt en breekt gesprekken open, dáár zit voor mij de schoonheid in.”
Ik zie kwetsbaarheid als de bereidheid om als eerste "ik hou van jou" te zeggen, dus dat deed ik, en de bereidheid om iets te doen zonder garantie op succes, neem: de MOTHER t-shirts, deed ik ook. Het is de kunst om de bijbehorende onwetendheid (houdt Chiel ook al van mij?) én onzekerheid (zal ik 1, 10 of 100 MOTHER t-shirts verkopen?) te laten voor wat ze zijn, zodat ik de risico's toen, nu, later durf te nemen. Zonder twijfel. Of aarzeling.
Kwetsbaarheid verbindt en breekt gesprekken open, dáár zit voor mij de schoonheid in. Zonder de openhartigheid van mijn vriendinnen had ik nooit geweten dat veel vrouwen last hebben van het imposter syndrome (hierover komt spoedig een column), masturberen normaal en gezond is, en ik niet de enige ben die op de bank van een psycholoog heeft gezeten. On that note, er wordt nog te weinig gezien wat Brown zo succesvol betoogt: dat het moedig is om je kwetsbaar op te stellen, juist in een maatschappij die nog te vaak om schone schijn vraagt. Uitdragen dat het leven lekker (lekker druk!) is wint het meer dan eens van eerlijkheid. En - sure - ik doe daar uit gemak vaak genoeg aan mee.
Het is namelijk makkelijker, voelt veiliger om te zeggen dat het goed gaat. Alleen goed gaat moet ik zeggen. Dat ik moe ben vanwege onze gebroken nachten (Mex slaapt in haar eigen kamer, bedje maar wordt midden in de nacht wakker en roept dan 'mama'!) en verdrietig en bezorgd, omdat Mex elke ochtend huilt dat ze niet naar school wil, dat deel ik niet. Als ik eerlijk ben komt dat omdat ik mij dan kwetsbaar voel en tegelijkertijd de keuzes die ik als moeder heb gemaakt (van co-sleeping tot Mex's 4e tot één ochtend peuterspeelzaal) in twijfel trek. Ondanks dat…laat ik toch mijn muren zakken. Juíst onder de noemer dat kwetsbaarheid verbindt. Wie weet zijn er wel moeders met gouden tips.“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima