Birgit heeft een dingetje met eerste keren: “Ik vind het zó bijzonder, dat ik alles wil registreren en onthouden, het is bijna obsessief”
In Mom Life with B. neemt Birgit (26) je mee in het leven van een jonge moeder. Op 25 oktober zijn zij en haar vriend D. de trotse ouders geworden van Loua Mae. Daarnaast is ze bonusmoeder van twee pubers van 11 en 14 jaar. Lees mee!
“Ik heb een dingetje voor eerste keren. Op de eerste keer seks na (want c’mon, die was voor niemand toch écht leuk) vind ik eerste keren leuk. De magie, het surprise-effect, de onbevangenheid, I love it. En sinds ik voor het eerst in mijn leven een positieve zwangerschapstest in mijn handen had, heb ik meer eerste keren dan ooit.
De eerste keer zwanger zijn, de eerste echo, de eerste keer bevallen, de eerste ontmoeting met je baby, de eerste keer borstvoeding, de eerste luier, de eerste keer wakker worden naast je baby, de eerste ontmoeting van je ouders met je baby, de eerste keer buiten wandelen, de eerste lach. Ik vind het zó bijzonder, dat ik alles wil registreren en onthouden, het is bijna obsessief.
De druk van het genieten
Als ik terugdenk aan mijn bevalling (thank God, heb ik het opgeschreven) kan ik alleen de hoofdlijnen en wat kleine details voor me halen. De eerste ontmoeting met Loua was een grote blur en ook al die andere eerste keren in de kraamweek zijn een beetje aan me voorbij gegaan. Ik was moe, lamgeslagen van de hormonen en alle nieuwe indrukken. Het zijn in een korte tijd zoveel eerste keren dat de herinneringen gewoon een beetje vervagen.
Inmiddels is Loua ruim negen weken en iedere dag lijkt ze wel iets nieuws te hebben geleerd. Dan pak ik mijn camera erbij om het vast te leggen of schrijf ik het in mijn notities op. Maar af en toe ben ik zó druk met het registreren van al die bijzondere mijlpalen, dat ik soms vergeet te genieten van de dagelijkse momentjes. Stom eigenlijk, want het honderdste lachje is net zo waardevol als de eerste.
Een leven vol mijlpalen
Er gaan nog zoveel eerste keren en mijlpalen in haar leven voorbij komen. Van haar eerste tandje, eerste hapje, eerste woordje en eerste stapjes tot aan haar eerste keer naar school, haar eerste verkering (sorry D., dat gaat ooit echt gebeuren), noem maar op. Het is allemaal zo bijzonder en speciaal, maar ik besef nu ook dat het onmogelijk is om allemaal te onthouden. En hoe drukker ik bezig ben met alles te willen onthouden, hoe minder ik kan genieten van haar.
Dus het is niet erg als ik die maandelijkse polaroid foto te laat maak, nog achterloop met het 'eerste jaar'-boek en niet precies weet wanneer ze voor het eerst lachte. Als ik mezelf kan overgeven en bewuster in het moment leef, dan is dat de mooiste herinnering die ik met mijn dochter kan maken. Want als je leeft in het hier en nu, is ieder nieuw moment, weer een magische eerste keer.“
