Gina over het vergroten van het zelfvertrouwen van haar peuter: “Het grootste risico van opvoeden, is dat je risico's gaat uitsluiten”
Wat heeft founding mama Gina deze week op haar radar? Tijdens ‘Catch Up With G.’ neemt ze je mee in de ups-and-downs van haar bewogen leven als schrijvende moeder. Van beklijvende hersenspinsels tot noemenswaardige ervaringen. Tune in.
“Mijn dochter Mex is 3 (going on 13, op deze foto!) en heeft nu al een positiever zelfbeeld dan ik had als puber. Maar omdat ik mijn eigen tekortkomingen (lees: faalangst) niet wil projecteren op mijn kindje ben ik mij bewust van de kracht van - bijvoorbeeld - gericht complimenten geven. Ik complimenteer Mex dan ook met liefde. 'Mamaatje, ik weet nu wel dat ik goed kan steppen omdat ik niet bang ben om te vallen, hoor!' Kinderen met voldoende zelfvertrouwen geloven in zichzelf. Ze geloven in wat ze kunnen (Mex zingt graag en veel, het liefst voor de hele familie). Ze vinden zichzelf de moeite waard en durven nieuwe uitdagingen aan te gaan. En ze weten hoe ze voor zichzelf moeten opkomen. Dat laatste vindt Mex nog lastig en ik wil haar daarbij helpen.
Afgelopen zomer waren we in de stad bij de speeltuin. Mexie stond fanatiek te springen op de trampolines, lachte naar me en riep 'ik spring hoog hé mama?'. Dat deed ze… Totdat een grote jongen van een jaar of 9 haar duwde en ze viel. Ik stormde erop af, pakte mijn huilende moppie op en zei 'jij durft tegen een klein meisje!', terwijl ik in Mex's oor fluisterde 'volgende keer pakt mama hem'. Niet mijn fraaiste moedermoment, maar het floepte eruit. Mijn dochter is er een uit de categorie 'te lief'. Regelmatig wordt er iets van haar afgepakt waar ze bijstaat of duwen kids haar opzij om bij de glijbaan te kunnen. 'Geeft niet, mam' zegt mijn dochter dan. Terwijl ik denk, dat geeft wel! Kwestie van karakter? Ja en nee, omdat Mex 1-op-1 - zowel tegen mij, als tegen haar oma en mijn vriend goed weet wat ze wil én niet wil. Plus: daarin ook geen concessies doet.
“Ik wil het liefst álles voor mijn kind oplossen! Maar ik besef me dat hoe meer ik van haar overneem, hoe minder ze leert om het zelf te doen.”
Ik las pas een artikel over het vergroten van het zelfvertrouwen van je peuter waarin werd vertelt dat sommige kinderen van nature goed voor zichzelf kunnen opkomen. Ze zijn fysiek sterk en/of hebben een goede taalvaardigheid. Mex tikt allebei die boxjes aan. Maar toch kijkt ze in een nieuwe omgeving met nieuwe kinderen en situaties liever de kat uit de boom. Of ze vraagt mij gelijk om hulp. Ik gok dat het tevens met mijn opvoeding en onze leefomgeving te maken heeft.
Beschermen is goed, maar niet altijd de beste oplossing… Het grootste risico van opvoeden, is dat je risico's gaat uitsluiten. Ik wil het liefst álles voor mijn kind oplossen! Maar ik besef me dat hoe meer ik van haar overneem, hoe minder ze leert om het zelf te doen. Dus: nu al een beetje loslaten (cry!). Mex zoveel mogelijk zelf laten doen (en ontdekken): van zelf haar kleding laten uitzoeken tot zelf aan haar vriendin Amelle vragen of ze ook nog een stukje mag van het laatste croissantje, haar betrekken bij klusjes, zoals: het dekken van de tafel, en haar complimenteren.“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Concept en coördinatie: Gina Pesulima