Zó zag Gina’s leven eruit voordat ze moeder werd: “Ik was een vrijgevochten vrouw met een veelbewogen leven”
Wat heeft founding mama Gina deze week op haar radar? Tijdens ‘Catch Up With G.’ neemt ze je mee in de ups-and-downs van haar bewogen leven als schrijvende moeder. Van beklijvende hersenspinsels tot noemenswaardige ervaringen. Tune in.
“Het krijgen van Mex (3) was life changing. Voordat ik moeder werd zag mijn leven er anders uit. Ik woonde in Amsterdam, danste iedere week de sterren van de hemel, ging hondstrouw naar hot yoga, sprak mijn beste vriendin elke dag (vriendinnen bleven aan de lopende band logeren) en ik mocht voor mijn werk met regelmaat op persreisjes naar een ver oord, waar ik meestal langer bleef - om daar opperbest van een heerlijke 'workaction' te genieten. Life was good… En: vooral zorgeloos (oké, los van het leed dat dateleed heet). Ik was een vrije vrouw met een veelbewogen leven. Alles was mogelijk, ik hoefde met niemand rekening te houden. Er was een bepaalde mate van onvoorspelbaarheid ('als ik langer op Bali wil blijven dan schuif ik mijn terugvlucht op') en dat had iets spannends ofzo. En dáár was ik in al die jaren dus allemaal aan gewend geraakt. Totdat ik op Tweede Paasdag '17 erachter kwam dat ik zwanger was. En diezelfde herfst moeder werd. De vrouw die ik daarvoor was en die een onbezorgd (soms ook onbezonnen, #sorrynotsorry) en spontaan leven leidde ben ik nog, maar nu in een '3.0 versie'.
I mean, spontaniteit kan ook zitten in de kleinste dingen. Zoals een dag zonder vaste afspraken.
Pas interviewde ik een lieve moeder over het wel en wee van haar mom life, zij vertelde dat het voelt alsof haar leven pas is begonnen sinds ze mama is van twee. Haar woorden zette me aan het denken ('is mijn leven ook pas begonnen sinds de komst van Mex?'), waardoor ik inspiratie kreeg voor deze column. Ik ging terug in de tijd: naar de persoon die ik was voordat ik moeder werd. Toen ik nog geen verantwoordelijkheid had voor een mini-mens met een sterke eigen wil, puppy ogen en een lief stemmetje waar je geen 'nee' tegen kan zeggen. Tried and tested. En: weekenden waren bedoeld om de tijd en energie te vinden om te lezen, uit te slapen en voor ochtendseks. Of ik die persoon van vroeger mis? Nee, want ik ben nog steeds die Gina… Maar dan de oudere, verstandigere versie. Mijn leven is veranderd, dat vraagt om aanpassing en acceptatie. Ik ben niet veranderd. Althans, de essentie van wie ik ben is hetzelfde gebleven.
Ik ben altijd zacht en zorgzaam (én knuffelig) geweest. En ik zal nog lang, tot Mex zegt dat het niet meer kan (lacht!), op een festival dansen - het liefst op blote voeten - tot de zon ondergaat.
“Ondanks dat er een deel spontaniteit en vrijheid is weggevallen voel ik me niet onvrij... De avonturier in mij zit namelijk ook in mijn dochter.”
Ik ben gebonden en verbonden. For life. Ik ben als moeder altijd aan het zorgen. Letterlijk, door te zorgen dat Mex eten krijgt, schone kleren draagt, (op tijd) naar bed gaat en genoeg liefde en aandacht krijgt. Figuurlijk, want ik maak me snel zorgen: is ze niet te dun gekleed; zit haar staart niet te strak; zal ze haar brood opeten op schooltje? Zelfs als Mex een weekend bij haar vader is maak ik me zorgen en vraag ik me af of het goed gaat met haar. En die zorgen zijn er zodra je mama bent A-L-T-I-J-D. Mijn eigen mama beaamt en- bewijst dat met haar (over)bezorgheid.
FYI: ondanks dat er een deel spontaniteit en vrijheid is weggevallen voel ik me niet onvrij. De avonturier in mij zit namelijk ook in mijn dochter. Bij ons is geen dag hetzelfde! Natuurlijk, je leven is anders als mama van…, maar het leven houdt niet op wanneer je moeder wordt. Het moederschap vraagt om aanpassing in mijn denken, doen en laten. Maar ik kan nog steeds oude tijden opnieuw beleven *spreekt met zichzelf af dat ze in de zomer een weekje alleen op retreat gaat in een zonnig land* maar dan met een piekfijne planning en een beetje back-up.“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima