Stéphanie leert sinds het moederschap om dichter bij haar gevoel te komen…
Tijd voor een time-out met een moeder die iedereen zou moeten kennen. In ‘What’s Up Mama?’ delen we hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar. Deze week luisteren we naar: Stéphanie Dupont (29), mama van James (3). Een moeder die haar zoon alle vrijheid geeft om zichzelf te ontplooien, dichter bij haar gevoel wil komen en op zoek is naar antwoorden. “Ik graaf naar het vinden van antwoorden op levensvragen die voor mij belangrijk zijn. Wie ben ik? Wat wil ik in dit leven? Dat doe ik voor mezelf, omdat ik me graag verder wil ontplooien als mens en de beste versie van mezelf wil zijn. Ik geloof er in dat mijn zoektocht uiteindelijk ook een positieve uitwerking heeft op James.”
Voelde je altijd al dat je moeder wilde worden?
“Mijn vriend en ik waren een maand samen, toen ik zwanger raakte. Die eerste zwangerschap is na 5 weken helaas afgebroken. Na die miskraam dachten we, laten we er alsnog voor gaan… Ik voelde dat ik er klaar voor was. Mijn lichaam ook. Dat het al zo snel weer raak zou zijn, enkele maanden na de miskraam, hadden we niet verwacht. Mijn vriend en ik moesten elkaar ook nog heel erg ontdekken in die tijd. We zijn veel weekendjes weggaan samen, om echt met z'n tweeën te zijn. Als klein meisje wilde ik altijd al moeder worden. Uiteindelijk is het nog later gebeurd dan ik van tevoren had bedacht, maar ik ben zo dankbaar dat ik James op de wereld mocht zetten.”
“Hij mag zijn wie hij is. Als hij zin heeft om te knutselen, doen we dat.”
Hoe zie jij jezelf als moeder?
“Als een zorgzame, vrije en makkelijke moeder. James gaat overal mee naartoe! Het afgelopen jaar natuurlijk wat minder, doordat we veel thuis zitten. Ik laat hem heel erg vrij in wat hij wil. Dat vind ik onwijs belangrijk in de opvoeding. Ik wil hem niet sturen, ik wil hem zelf uit laten vinden waar hij gelukkig van word. Mijn ouders hebben mij ook altijd gesteund. In alles wat ik deed. Het woord pushen kwam niet voor in hun woordenboek. Daarom laat ik hem ook vrij(er), zodat hij zichzelf kan ontplooien. Hij mag zijn wie hij is. Als hij zin heeft om te knutselen, doen we dat. Samen naar de stad en lekker kletsen op het terras is iets waar wij allebei gelukkig van worden.”
Heeft het moederschap je veranderd als mens?
“Sinds ik moeder ben, huil ik al bij de kleinste dingen. Het sentimentele is dus echt gekomen sinds het moederschap. Ik laat al een traan bij een liedje op de radio, of bij het horen van een mooi verhaal. Eerlijk gezegd vind ik dat best lastig, omdat ik bij mijn gevoel komen moeilijk vind. Daar werk ik nu hard aan. Ik graaf naar het vinden van antwoorden op levensvragen die voor mij belangrijk zijn. Wie ben ik? Wat wil ik in dit leven? Dat doe ik voor mezelf, omdat ik me graag verder wil ontplooien als mens en de beste versie van mezelf wil zijn. Maar ook voor mijn zoon. Ik geloof er echt in dat mijn zoektocht uiteindelijk ook een positieve uitwerking heeft op James.“
“Online, via Instagram, geniet ik van het contact met anderen en de herkenning die ik zie en lees in de posts van andere moeders.”
Tot slot: zie je social media als een vloek of een zegen?
“Oeh, heel dubbel. Ik ben ooit met Instagram begonnen toen ik het nog leuk vond en er plezier uithaalde. Na een tijdje ben ik gestopt, omdat ik er niet meer gelukkig van werd. Vandaag de dag krijg ik er wel weer energie van. Ik heb in de loop der tijd wel geleerd om alleen maar te posten op gevoel. Wanneer ik iets wil posten, dan doe ik dat. Ik wil mezelf geen druk meer opleggen. Dat gevoel is wel echt gekomen sinds ik mama ben. Ik geniet van het contact met anderen en de herkenning die ik zie en lees in de posts van andere moeders. Daarnaast houd ik ook van foto's (en filmpjes) schieten. Social media zie ik niet per se als een zegen, want er worden ook veel dingen kapot gemaakt. Maar zo lang ik het leuk vind, blijf ik het doen.”
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima