Daisy neemt een sabbatical van haar carrière: “Mijn hoofdtaak is moeder-zijn”
Tijd voor een time-out met een moeder die iedereen zou moeten kennen. In ‘What’s Up Mama?’ delen we hun wijze levenslessen, persoonlijke confessions en anekdotes die blijven plakken: een lach en een traan liggen soms dicht bij elkaar.
Dit keer een one-on-one met Daisy Homoet-Mijnals (35), trotse mama van James (4) en Zoë (bijna 1), die er voor nu bewust voor kiest om een sabbatical te nemen van haar carrière. “Ik hoorde mezelf continue zeggen: “James, even stil, mama moet bellen!“, ik trok dat gewoonweg niet meer. Ik wilde niet een moeder zijn die de hele tijd prikkelbaar was en op haar tenen liep. Mijn vibe is de vibe in huis.”
Hoe vond je het om moeder te worden?
“Een groot avontuur! Ik weet nog goed toen we erachter kwam dat ik zwanger was dat we dachten “wauw, we krijgen een kindje: ons leven gaat veranderen!”, en dat gebeurde ook. Omdat ik niet goed wist wat ik kon verwachten van het moederschap, ofwel het onbekende, vond ik het ook best eng. Het is ontzettend bijzonder om te bevallen van een kindje, dat zo afhankelijk is van jou, maar het maakte me ook onzeker. Vooral de eerste paar weken was ik van veel dingen niet zeker als newly moeder. Ik zocht alles op, Google was mijn beste vriend.
Toen James was geboren, was ik zoekende. Ik dacht, ik moet doen wat in de boekjes staat. Op het moment dat ik dat los kon laten, kon ik meer genieten van hem en onze beginnende band. Natuurlijk moest hij eten, slapen, maar we deden het gewoon op onze manier. James heeft bijvoorbeeld de eerste weken van zijn leventje bij ons in bed geslapen, voor ons voelde dat goed. Met Zoë ging het meer vanzelf, ik heb vanaf dag één naar mijn moedergevoel geluisterd.”
“Ik ben zeker geen geboren huismoeder, maar deze levensstijl bevalt me - voor nu - heel goed. Zó kan ik de moeder zijn die ik wil zijn voor mijn kinderen. En vooral de moeder die zij nodig hebben.”
Hoe gaat het je af als mama van twee, hoe ervaar je de overgang van 1 naar 2?
“Het is geweldig twee kleine kinderen, maar het is wel zwaar. James en Zoë schelen bijna vier jaar, een groot leeftijdsverschil. Aan de ene kant fijn, omdat James ouder is en begrijpt dat zijn zusje een baby is en hij voorzichtig met haar moet zijn (al kan hij haar alsnog te enthousiast willen knuffelen). Maar aan de andere kant is het ook pittig, ik als moeder moest weer in die baby-vibe - van gebroken nachten en constante zorg - komen. Dat was even schakelen. Ook omdat mijn kleuter aandacht vroeg. Ik heb deze zwangerschap en kraamtijd anders ervaren. Niet minder mooi hoor, maar wel anders: ik ben bijvoorbeeld niet hele dagen in bed blijven liggen met mijn baby. Toen Zoë geboren werd, ging James twee maanden daarna naar de basisschool, ik had gedacht dat ik toen balans zou vinden in ons nieuwe gezinsleven, ook omdat ik weer ging werken, maar toen kwam de intelligente lockdown. En dat was een grote test voor mij als moeder. Zoë weigerde de fles, dus ik gaf om de zoveel uur borstvoeding, plus ze sliep niet door waardoor wij om de twee uur wakker waren: mijn babytje was ontzettend afhankelijk. De school van James ging dicht, ik was heel druk met werk (ik zat constant in Zoom-meetings) en het huishouden ging door; het was één grote chaos thuis. Ik heb toen besloten om voor nu even niet meer te werken, omdat ik daar niet een leuke moeder van werd. Ik hoorde mezelf continue zeggen: “James, even stil, mama moet bellen!“, ik trok dat gewoonweg niet meer. Ik wilde niet een moeder zijn die de hele tijd prikkelbaar was, op haar tenen liep. Mijn vibe is de vibe in huis.
Ik ben zeker geen geboren huismoeder, maar deze levensstijl bevalt me - voor nu - heel goed. Het geeft mij rust en ruimte om positief, relaxed en zonder rush onze dagen in te vullen. Zó kan ik de moeder zijn die ik wil zijn voor mijn kinderen. En vooral de moeder die zij nodig hebben.”
Ben je verandert door het moederschap?
“Jazeker! Ik ben veel minder egoïstisch en materialistsch geworden. Mijn leven draait nu om de kindjes. Zij staan op nummer 1. Ik ben ook rustiger geworden, rustiger in mijn gedachtegang. Ik was eerder all over the place. Ik heb geleerd om op een andere manier naar het leven te kijken, ik kijk als het ware door hun ogen. En ik hou rekening met ze. Ik scheld ook veel minder (lacht!). Ik ben in één klap heel volwassen geworden, je maakt ook andere levenskeuzes als moeder.”
“Mijn vriendenkring is verkleind sinds ik moeder ben. Ik heb geen tijd meer voor snelle koffietjes in de stad. Je hebt ook maar één potje energie en dat potje is op een gegeven moment op.”
Vrouwen hebben tegenwoordig veel verschillende rollen, denk aan moeder, geliefde, vriendin, werkende vrouw etcetera. Hoe ervaar je dat zelf?
“Ben ik het helemaal mee eens. Mijn hoofdtaak is moeder-zijn, maar ik vind mijn rol als partner ook belangrijk. Naast dat ik een leuke moeder wil zijn voor James en Zoë, wil ik ook een leuke vrouw voor mijn man Ray zijn. Soms verliezen we onszelf in het praktische van de dag, denk aan de kids en het huishouden, maar we herinneren elkaar er steeds aan dat we stil moeten staan bij de mooie dingen en van iedere dag moeten genieten. En van elkaar als geliefden, door tijd samen in te plannen en altijd interesse in elkaar te tonen. Elkaar lief te hebben. We vinden belevenissen als gezin superbelangrijk, it's all about making memories. Voor een klein kind hoeft dat niet per se altijd groots te zijn. Een wandeling door de duinen is al goed, leuk en kost niets.
Mijn vriendenkring is verkleind sinds ik moeder ben. Ik heb geen tijd meer voor snelle koffietjes in de stad, ook omdat ik niet meer in Amsterdam woon. Ik heb weinig (vrije) tijd en omdat Ray veel werkt, doen we in de weekenden graag dingen met zijn viertjes. Of we gaan langs bij vrienden (met kinderen) en familie. Ik zie nog regelmatig 1 op 1 mijn vriendinnen even zonder kids, om lekker bij te kletsen, maar wel een stuk minder dan voorheen. Je hebt ook maar één potje energie en dat potje is op een gegeven moment op. Ik weet wie mijn naasten zijn en wat ik aan ze heb.
Ik heb nu een sabbatical van mijn carrière, maar als het gezinsleven wat rustiger is en Covid 'voorbij', dan wil ik wel weer werken. Soms zie ik toffe functies voorbij komen en dan begint het te kriebelen. Als je werkt ben je even weg van thuis, even niet mama, die tijd komt wel weer.”
Tot slot: wat zou jij andere (aanstaande) moeders als tip of advies willen meegeven?
“Luister naar je moederinstinct! Laat je niet teveel leiden door ongevraagde tips van anderen. En geniet, van alles. De tijd vliegt namelijk zo voorbij. En als ik dan nog één tip mag geven, als je aan het spelen, voorlezen of whatever bent: zorg ervoor dat je er ook écht bent. Leg je telefoon weg, wees aanwezig. Enne, laat het huishouden eens voor wat het is: je was kan ook morgen.”
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima