Een peuter van 2 en een baby on the way
Sommigen noemen het de mooiste tijd van hun leven. Anderen streepten de dagen weg tot de bevalling. Geen zwangerschap is hetzelfde en daarom raken we er ook niet over uitgekletst. In ‘Preggo Talk’ eren we de buiken en belevenissen van moms-to-be. Up next: Priscilla Wolf (29) met Chase (2), op dit moment bijna 29 weken zwanger van haar tweede kind, een meisje. “Ik kijk heel erg uit naar de meidendingen. Roze jurkjes, tijgerprint rompertjes, hysterische strikjes, álles heb ik gekocht.“
ZWANGERSCHAPSKWALEN
“Toen ik zwanger was van Chase had ik last van veel bloedverlies, omdat niet achterhaalt kon worden wat er mis was kreeg ik een medische indicatie. Extra echo's, regelmatig bloedprikken, metingen bij de baby; dat soort dingen. Ik vond het wel fijn. In de eerste periode van deze zwangerschap verloor ik opnieuw veel bloed. Mijn placenta bleek destijds vrij laag te liggen, omdat mijn placenta weer is opgetrokken en er ectropion van de baarmoedermond is ontdekt, waardoor het bloedverlies verklaarbaar werd dit geen medische zwangerschap. En dat is schakelen, ik mis die extra controles. Gelukkig kunnen we nu wel weer pretecho's doen.“
“Ik ben heel benieuwd hoe Chase zal zijn, zich zal gedragen als zijn kleine zusje er is. En hij niet meer alle aandacht krijgt...”
'GROTE' BROER
“Chase is twee jaar en twee is nee. Hij wil en zegt van alles, maar kan nog niet alles. Hij is echt opstandig (lees: als hij zijn zin niet krijgt gaat hij dramatisch op de grond liggen). Deze foto's voor NANA zijn lucky shots, haha. Ik ben heel benieuwd hoe hij zal zijn, zich zal gedragen als zijn kleine zusje er is. En hij niet meer alle aandacht krijgt. Ik ben niet een betuttelende moeder, als Chase valt pak ik hem niet meteen op. Als hij verlegen is op een verjaardag ga ik hem niet op mijn schoot nemen en knuffelen. Maar hij is wél gewend dat zijn mama altijd in de buurt is en hij haar niet hoeft te delen. Los van een nichtje of neefje die komt kletsen. Dat is straks anders.“
TRADITIE
“Ik probeer mijn zoon zoveel mogelijk bij mijn zwangerschap te betrekken. Ik vertel hem over zijn zusje in mijn buik, laat hem aan mijn buik voelen, vraag of mijn buik een kusje wil geven etc. Het is bij ons in de familie een traditie dat je met 24 weken, als het kindje levensvatbaar is, een wieg mét kleine cadeautjes te leen krijgt. In deze so called familiewieg hebben alle baby's van de familie in gelegen. Ik ook! Chase en ik maken tot aan de bevalling elke dag een cadeau voor zijn zusje open. Of hij echt weet dat het cadeau niet voor hem is weet ik niet. Hij vindt het vooral leuk dat ik hem even met de rammelaar laat spelen voordat-ie in de babykamer verdwijnt.“
“Sinds ik moeder ben weet ik dat ik goed ben zoals ik ben!”
SAMEN OPGROEIEN
“Ik wilde altijd graag twee kinderen vlak na elkaar, zodat ze veel aan elkaar hebben. Samen kunnen opgroeien! Ik ben opgegroeid met mijn broertje, wij schelen drie jaar, en dat wil ik ook voor mijn zoon en dochter. Waar ik het meest naar uitkijk als mijn meisje er is? De meidendingen. Je mag het eigenlijk niet zeggen, maar omdat ik al een zoon heb had ik lichte een voorkeur voor een dochter. Ik heb nog twee pretecho's gedaan om zeker te weten dat het meisje is en daarna ben ik los gegaan. Roze jurkjes, tijgerprint romperjes, hysterische strikjes, álles heb ik gekocht.“
REIS ALS MOEDER
“Voordat ik moeder werd was ik erg onzeker, over mijn uiterlijk en was ik er altijd mee bezig met wat mensen van mij vonden. Hierdoor heb ik verschillende eetstoornissen gehad. Mijn vriend en baby daddy Phil heeft mij geholpen om aan mijn zelfbeeld te werken. De zwangerschap van Chase was het keerpunt, ik voelde vanaf het begin dat sterke moedergevoel. De knop ging om! Ik wilde goed voor mijn baby zorgen, dus moest ook goed voor mezelf zorgen. En dan maakte het niet uit hoeveel koolhydraten ik per dag at. Sinds ik moeder ben weet ik dat ik goed ben zoals ik ben! Ik voel me door het moederschap meer in mijn kracht. Ik durf uit mijn comfortzone te treden, zo ben ik bijvoorbeeld gaan fotograferen. In eerste instantie als hobby, maar inmiddels is het een leuke bijverdienste geworden. Plus: ik fotografeer (bijna) alleen maar zwangere vrouwen of moeders met kinderen. Allemaal doordat ik zelf mama werd. Alsof het zo had moeten zijn.“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Norah Joy
Visagie: Laura van Duijnhoven
Concept en coördinatie: Gina Pesulima