NANA x Go For The Moon: Co-slapen is niets voor Fenna… “Daar zou ik te onrustig van worden vanwege de veiligheid”
We’re back. En hoe, dit keer met een kakelverse ‘Sponsored Sunday Stories’. Voor de vierde editie van deze serie NANA teams up with Go For The Moon, hét slaapmerk dat functionele en knappe lichaamskussens (overigens ook te gebruiken als hemels zwangerschapskussen) maakt. Mama's met slaaptekort hebben we nu jullie aandacht? Omdat het slaapgebrek soms al begint tijdens je zwangerschap en aanhoudt met een baby of peuter die niet kan doorslapen, spraken we vier verschillende NANA-moeders over allerlei slaapstruggles en #momlife in general. Deze week het eerlijke verhaal van: Fenna Kaihatu (32), momenteel 28 weken zwanger van haar tweede kindje. “Een goede nachtrust is everything! Ik zit middenin het derde trimester van mijn zwangerschap en ik heb steeds vaker korte nachten. Ik lig veel wakker en het wordt moeilijker een fijne houding te vinden, dus wanneer ik een goede nacht heb - waarbij ik doorslaap en geen ongemakken voel en ervaar is dat ontzettend waardevol.“
Dit artikel is tot stand gekomen
in samenwerking met Go For The MoonSlaap is een van de belangrijkste fundamenten van je goed voelen, helemaal als je (hoog)zwanger bent. Aandacht besteden aan het verbeteren van je slaapkwaliteit, bijvoorbeeld met een lichaamskussen (by the way ook prima te gebruiken als kussen voor je bolle babybuik) van Go For The Moon maakt veel uit voor je gehele gezondheid. #justsayin'
FENNA OVER BEDTIJD, OCHTENDSTRETCHES EN HEERLIJKE HAVERMOUT
Wat betekent een goede nachtrust voor jou, nu je 28 weken zwanger bent?
“Veel! Ik zit middenin het derde trimester en ik heb steeds vaker korte nachten. Ik lig veel wakker en het wordt moeilijker een fijne houding te vinden, dus wanneer ik een goede nacht heb waarbij ik doorslaap en geen ongemakken voel en ervaar is dat ontzettend waardevol.
Ik ga elke avond rond 22:00 naar bed, dan lees ik nog een halfuur of schrijf ik een stukje in mijn journal en dan gaat om 22:30 het licht uit. Ik slaap gemiddeld 7 uur per nacht, want ik wordt vrij vroeg wakker s’ochtends. Fun and functional fact: mijn vriend en ik slapen allebei onder een eigen deken, daar ben ik zo aan gewend dat ik niet meer anders kan. Vooral nu ik zwanger ben gebruik ik de deken als extra ondersteuning. En zo heb ik het nooit te koud.“
Wat is jouw ultieme slaaptip?
“Voor mij werkt magnesium goed. Ik gebruik de supplementen van Vitakruid en daarbij heb je mama dag en mama nacht supplementen. In de ochtend neem ik mama dag, vitamine d, visolie en gebufferde vitamine c, in de avond neem ik de mama nacht en magnesium. En nu ik een tijdje hondstrouw de supplementen slik merk ik wel verschil en slaap ik beter door.“
Wat is jouw kijk op co-sleeping, is dat iets wat je zou willen met je dochter?
“Co-slapen is niets voor mij, daar zou ik te onrustig van worden vanwege de veiligheid. En daardoor zou ik zelf geen oog dicht doen, waardoor de kleine ook niet veel aan mij heeft. Ik wil juist mijn rust pakken waar en wanneer ik kan, maar haar uiteraard wel dichtbij hebben. Het idee is om onze dochter eerst in haar eigen bedje naast ons bed te laten slapen. En dan, na een paar maanden, als de nachten soepel gaan op haar kamer.“
Ben je trouwens een ochtendmens of een avondmens?
“Ik ben absoluut een ochtendmens! Nadat ik mijn vriend heb wakker geknuffeld sta ik gelijk op om van de ochtend stilte te genieten. Ik drink hondstrouw een glas lauw water en ik doe vervolgens mijn ochtendstretches. Daarna is het tijd voor mijn ontbijtje, dat overigens altijd hetzelfde is, namelijk: havermout. Heel saai, maar ik vind het heerlijk. En kan niet zonder!“
FENNA OVER ZWANGER-ZIJN NA HET VERLIES VAN DOCHTER RUBY
Je bent ruim over de helft van je zwangerschap, hoe voel je je?
“Heel erg goed! Ik ben vooral blij en dankbaar dat we de 24 weken zijn gepasseerd. Dat was de mijlpaal waar we al die tijd naartoe leefde. Nu begint het echt door te dringen en ben ik vol enthousiasme begonnen met alle to do's voor komende weken. Ze is er bijna!“
Je hebt 2 jaar geleden je eerste dochter Ruby met 23 weken stil
op de wereld gezet, kan/wil je ons hier iets meer over vertellen?
“Ja, ik was exact 23 weken zwanger op de dag dat ik beviel. Het begon een paar dagen daarvoor met harde buiken. Ik had toen nog geen idee wat harde buiken waren en maakte me ook geen zorgen. Ik had wel het idee dat ik er vrij veel last van had, maar voelde geen reden om alarm te slaan. Achteraf bleek dat mijn baarmoedermond al aan het verkorten was en de dagen erna kreeg ik bloedverlies en verloor ik de slijmprop. Toen wist ik dat het niet goed zat. Alles daarna ging heel snel en voor ik het wist lag mijn dochter levenloos in mijn armen. Ik was volledig in shock! Omdat een baby niet levensvatbaar is met 23 weken kunnen ze niets voor je doen. Bevallen van je kindje, wetende dat deze het niet gaat redden is moeilijk te bevatten. Al helemaal omdat er totaal geen reden was. Achteraf is er ook geen aanleiding gevonden. Ik was de eerste periode van deze zwangerschap dan ook angstig.“
Heel verdrietig. Hoe heb je de kracht gevonden om door te gaan?
“Het verdriet kwam in golven. Soms leek het alsof ik erin verdronk en andere momenten kon ik het goed aan. Ik kan mijzelf heel rijk rekenen met een warm bad van mensen om mij heen. Zonder mijn partner, familie en vrienden was ik er heel anders aan toe geweest. Een aantal weken nadat ik was bevallen, beviel mijn zusje Josje van een gezonde dochter. Mijn nichtje Bowie is mijn redding geweest. Ik kon al mijn moedergevoelens op haar loslaten en vandaag de dag hebben we nog steeds een innige band. Ze is mijn oogappeltje.“
“Ik wil mijn dochter’s veilige haven zijn. Een moeder waarbij ze helemaal zichzelf kan zijn. Dat ze elke dag mag voelen en ervaren dat ze geaccepteerd wordt. Gewoon zoals ze is.”
In hoeverre ben je veranderd als mens?
“In het begin voelde het alsof er continue een donkere wolk boven mij hing. Net alsof ik niet meer wist hoe ik gelukkig moest zijn, maar dat is het proces van rouwen. Inmiddels gaat het beter en besef ik me dat er nog veel moois is om voor te leven. Vooral nu ik in verwachting ben lacht het leven me weer toe. Sinds Ruby ben ik dankbaarder voor de kleine dingen in het leven, het verlies heeft alles in perspectief gezet. Gelukkig voel ik haar aanwezigheid veel bij me en dat geeft troost. Ruby is er fysiek niet maar toch is ze erbij, op haar manier.“
Hoe ervaar je deze zwangerschap, kijkend naar het verlies van Ruby?
“De eerste periode was ik erg angstig. Na het verlies van Ruby hebben we ook nog een miskraam gehad, dus het vertrouwen was ver te zoeken. Maar we hielden ons voor, drie keer scheepsrecht. Nu ben ik meer ontspannen en groeit het vertrouwen met de dag… Al vanaf het begin worden we nauwlettend in de gaten gehouden en hebben we wekelijks ziekenhuis afspraken. Daarbij zijn er zogeheten strenge leefregels waar ik mij aan moet houden van veel rust tot niet sporten, niet tillen en geen seks. Verder breng ik dagelijks progesteron vaginaal in, om de baarmoeder en baarmoedermond rustig te houden. Dit verkleint de kans op een vroeggeboorte. Tot nu toe gaat het gelukkig goed en voel ik de kleine dagelijks steeds meer bewegen, dat geeft me ook rust en tegelijkertijd vertrouwen.“
Heb je wensen/verwachtingen van je bevalling?
“Zolang mijn dochter gezond is vind ik alles eigenlijk best. Ik heb een hoge pijngrens, dus voor de bevalling zelf voel ik absoluut geen angst. Ik heb ervaren dat hartzeer vele malen erger is, dus zolang mijn dochter gezond ter wereld komt ben ik helemaal happy. Of dat vaginaal of via keizersnede is, maakt mij niet uit. Ik kijk ernaar uit om haar te ontmoeten!
Ik ben er meer dan klaar voor om moeder te zijn en te zorgen voor mijn kindje. Om ons gezin te zien groeien en mijn vriend als vader te zien, is iets waar ik echt zó naar uit kijk.“
Tot slot: wat voor moeder wil je graag voor je dochter zijn?
“Ik wil mijn dochter's veilige haven zijn. Een moeder waarbij ze helemaal zichzelf kan zijn.
Dat ze elke dag mag voelen en ervaren dat ze geaccepteerd wordt. Gewoon zoals ze is.“
Over Go For The Moon
Het Nederlandse slaapmerk Go For The Moon is opgericht door Nikki Romers. Jarenlang was zij zelf geen beste slaper. Tot ze op fijne vakantie in het buitenland een langwerpig kussen aantrof op bed. Wat een uitkomst bleek dat! Toen zij jaren later niet meer zonder dat lichaamskussen kon, besloot ze: dit moet iedereen ook ervaren. En zo werd een nieuw slaapmerk geboren, dat functionele én knappe lichaamskussens maakt. Twee vliegen in één klap! Want lekker slapen is natuurlijk de hoofdprijs, maar met hetzelfde gemak geef je een hotel chique upgrade aan jouw slaapkamerinterieur. Wat wil je als mens nog meer?
Niet slaapkwantiteit, maar slaapkwaliteit
We zijn eraan gewend om de uren die we hebben geslapen te gebruiken als graadmeter voor hoe goed we hebben geslapen. Dit terwijl het kan voorkomen dat je 9 uur slaapt, maar enorm moe wakker wordt… Je kan voor je gevoel te weinig uren hebben geslapen en toch uitgerust wakker worden. Gelukkig maar, want als moeder kun je aan de hoeveelheid slaap die je krijgt soms weinig veranderen, maar aan de kwaliteit van je slaap kun je wel werken.
Een goede nachtrust ligt aan de basis van dromen en doelen manifesteren.
En dat is dus de missie en grote droom van Go For The Moon:
jouw slaapkwaliteit verbeteren, zodat je de wereld aan kunt.
“Met grote kussens voor grote dromers.
Go For The Moon, baby“, aldus Nikki Romers.
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Yara Brouwer
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima