Note to self: mom-me-time is belangrijk
Wat heeft founding mama Gina deze week op haar radar? Tijdens ‘Catch Up With G.’ neemt ze je mee in de ups-and-downs van haar bewogen leven als schrijvende moeder. Van beklijvende hersenspinsels tot noemenswaardige ervaringen. Tune in.
“Quality time met jezelf a.k.a. me-time is geen overbodige luxe. Ook niet als je moeder bent! There I said it. En bedenk me tegelijkertijd dat mijn mom-me-time om te janken is… Sterker nog: als de autorit (of fietstocht), na drop-off Mex, van mijn ouders naar mijn huis ten tijde van een werkdag niet per se meetelt als een moment voor mezelf, hoewel ik dan opperbest geniet van 90's glij RnB die ik keihard op heb staan, dan heb ik al heul lang geen tijd voor mezelf gehad.
“We doen (bijna) alles samen en ik werk om Mex heen. En dat gaat ten koste van mijn zogenoemde mom-me-time. ”
Ik ben de opvoedende ouder van Mex, ze is ong. 75% bij mij en 25% bij haar vader. Je hoort mij niet klagen, want het liefst heb ik mijn lievelingsmensje altijd bij me (!). Omdat ik de kleine draak om de week een langweekend moet missen (deze weekenden plan ik fyi ram vol met het nieuwe vriendje, de bf, andere vriendinnen/nichtjes of een shitload aan schrijfwerk dat ik moet inhalen, waardoor ik dan eveneens nauwelijks me-time heb!), wil ik de dagen dat we samen zijn zoveel mogelijk van haar en haar ontwikkelingen meemaken. Dan doen we (bijna) alles samen en werk ik om Mex heen. En dat gaat ten koste van mijn zogenoemde mom-me-time. Ik heb bijvoorbeeld in januari bij een nieuwe Edese yogaschool een strippenkaart gekocht en ik heb deze nog geen een keer gebruikt. De wil om te gaan is er wel… Hoe dat gaat? Ik schrijf me dan in voor een les en besluit lasminute toch dat ik op die dag mijn dochter zelf naar bed wil brengen - omdat ze de volgende dag (of de dag daarna, kan ook) het weekend weg is. Of ik denk dat ik op mijn vaste werkdag, de vaste oppasdag van opa en oma, het red om de dag te starten met een yoga-lesje, think again Gina. In beide gevallen (en keer op keer) een #noshow.
Voor jullie beeldvorming: voordat ik moeder werd had ik veel tijd voor mezelf! Ik stond drie keer in de week op de yogamat, nam regelmatig massages en facials (liet zelfs voor een feestje mijn haren in model föhnen), ging weleens in mijn uppie naar een museum of de bioscoop en deed vaak ook helemaal niks. Dan keek ik in m'n Amsterdamse poppenhuis via mijn laptop urenlang naar (oude) series. Nú ben ik allang blij als ik niet met mijn dochter in slaapval (kanttekening: Mex gaat op een niet-oké tijdstip voor een peuter slapen) en trash-tv kan kijken. Herkenbaar?
“Ik heb finally die langverwachte yogales gevolgd. En dat was genieten! Ik was écht even alleen met mezelf bezig.”
Tijd heb je niet, tijd maak je! Vandaar dat ik nu drie avonden op rij - nadat Mex is gaan slapen - uit ons bed ben geslopen. Ik heb een theetje gemaakt en ben gaan lezen in het prachtboek van Lucy Woesthoff, Women. Het boek dat ik zes weken geleden heb gekocht toen ik met vriendin S. en vriendin F. een nachtje in de natuur sliep (waar weliswaar meer werd geluld en gelachen dan gelezen) en sindsdien onaangeraakt op mijn nachtkastje lag. En al is het een halfuurtje me-time, ik voel me ontspannen, geïnspireerd en ready for bed. Jammer dat ik het boek al bijna uit heb…
Onder de noemer practice what you preach heb ik mijn lieve moeder Mex vandaag een uurtje voor aanvang van mijn werkdag laten ophalen zodat ik finally die langverwachte yogales kon volgen. En dat was genieten! Ik was écht even alleen met mezelf bezig. Vanavond en morgen ook, om mijn benen en billen te koelen tegen de spierpijn. All good, Mex's daddy is on duty.“
Mogelijk gemaakt door team NANA
Fotografie: Dorian Jurne
Visagie: Sisley Angenois
Concept en coördinatie: Gina Pesulima